کد مطلب:149846 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:163
جابر بن عبدالله انصاری در وصف امام حسین
او در اربعین اول از مدینه به زیارت قبر حسین، علیه السلام، آمد و كنار قبر شریف، جملاتی گفت كه سیمای زیبای آن حضرت را جلوه می دهد: فاشهد انك ابن النبیین و ابن سید الوصیین و ابن حلیف التقوی و سلیل الهدی و خامس اصحاب الكساء و ابن انقباء و ابن فاطمه سیدة النساء و مالك لایكون هكذا و قد غذتك كف سید المرسلین و ربیت فی حجر المتقین و رضعت من ثدی الایمان و فطمت بالاسلام فطبت حیا و طبت میتا غیر ان قلوب المؤمنین غیر طیبة لفراقك و لاشاكة فی حیاتك فعلیك سلام الله و رضوانه و اشهد انك مضیت علی ما مضی علیه اخوك یحیی بن زكریا؛ [1] .
من شهادت می دهم كه تو ای حسین! فرزند پیامبران، زاده ی سید اوصیا و فرزند هم پیمان تقوا و سلاله ی هدایت، پنجمین نفر از اصحاب كسایی و
فرزند سید نقبا و فرزند فاطمه، سید زنان می باشی و چگونه چنین نباشی و حال آنكه با دست سیدالمرسلین - محمد، صلی الله علیه و آله و سلم، - تغذیه شدی و در آغوش پرهیزكاران تربیت یافتی و از پستان ایمان شیرخوردی و با اسلام از شیر گرفته شدی، پس تو در زندگی و مرگ، پاكیزه بودی، دلهای مؤمنان به جهت فراق تو خوش نیست و شك و تردیدی در حیات و نیكویی حال تو ندارد. پس سلام و رضوان خدا بر تو باد، و من شهادت می دهم كه تو راهی را پیمودی كه برادر تو یحیی بن زكریا پیمود.
مقامات عالیه و درجات رفیعه و فضایل بی شمار حضرت امام حسین، علیه السلام، در این جملات، تبیین شده و از این رو و در شناخت چهره ی زیبای آن بزرگوار، نقشی جدی دارد.
قسمتی از این فضایل بازگشت به مفاخر خانوادگی آن حضرت كرده و بخشی مربوط به شخص امام حسین است و مجموعه ی این فضایل از این قرار است:
1 - امام حسین فرزند انبیاء، مثل ابراهیم و محمد، صلی الله علیه و آله و سلم، بود.
2 - او فرزند سیدالوصیین، علی بن ابی طالب است.
3 - زاده هم پیمان تقوا، امیرالمومنین، علیه السلام، است.
4 - او سلاله ی و چكیده ی هدایت بود.
5 - امام حسین خامس یعنی پنجمین نفر از اصحاب كساست.
6 - او فرزند سید نقبا و بزرگان دین بود.
7 - او با كف و پنجه ی سید المرسلین غذا خورد.
8 - در آغوش و دامن انسانهای با تقوا پرورش یافت.
9 - از پستان ایمان شیر خورد؛ از پستان فاطمه شیر نوشید و یا همچون طفلی كه از پستان مادر شیر می خورد، امام حسین از پستان ایمان شیر خورد.
10 - با اسلام از شیر گرفته شد و از آغاز كودكی با اسلام نشو و نما كرد.
11 - حیات و ممات او طیب و پاكیزه بود. اندك لكه ای روی شخصیت والای او، نه در حیات و زندگی نشست نه در مرگ و شهادت او.
12 - مؤمنان در فراق او دلخوشی و نشاط را از دست دادند و برای همیشه دلسوخته و افسرده خاطر شدند.
13 - دلهای اهل ایمان شك و تردیدی در حیات جاوید و سراسر سعادت او ندارد.
14 - او به راه حضرت یحیی، پیامبر شهید رفت و برنامه ی او را ادامه داد. در مقابل ستمگری و انحراف و الحاد سلطان زمان، بپاخاست و جان خود را فدا كرد و به درجه ی شهادت نایل آمد.
من شهادت می دهم كه تو ای حسین! فرزند پیامبران، زاده ی سید اوصیا و فرزند هم پیمان تقوا و سلاله ی هدایت، پنجمین نفر از اصحاب كسایی و
فرزند سید نقبا و فرزند فاطمه، سید زنان می باشی و چگونه چنین نباشی و حال آنكه با دست سیدالمرسلین - محمد، صلی الله علیه و آله و سلم، - تغذیه شدی و در آغوش پرهیزكاران تربیت یافتی و از پستان ایمان شیرخوردی و با اسلام از شیر گرفته شدی، پس تو در زندگی و مرگ، پاكیزه بودی، دلهای مؤمنان به جهت فراق تو خوش نیست و شك و تردیدی در حیات و نیكویی حال تو ندارد. پس سلام و رضوان خدا بر تو باد، و من شهادت می دهم كه تو راهی را پیمودی كه برادر تو یحیی بن زكریا پیمود.
مقامات عالیه و درجات رفیعه و فضایل بی شمار حضرت امام حسین، علیه السلام، در این جملات، تبیین شده و از این رو و در شناخت چهره ی زیبای آن بزرگوار، نقشی جدی دارد.
قسمتی از این فضایل بازگشت به مفاخر خانوادگی آن حضرت كرده و بخشی مربوط به شخص امام حسین است و مجموعه ی این فضایل از این قرار است:
1 - امام حسین فرزند انبیاء، مثل ابراهیم و محمد، صلی الله علیه و آله و سلم، بود.
2 - او فرزند سیدالوصیین، علی بن ابی طالب است.
3 - زاده هم پیمان تقوا، امیرالمومنین، علیه السلام، است.
4 - او سلاله ی و چكیده ی هدایت بود.
5 - امام حسین خامس یعنی پنجمین نفر از اصحاب كساست.
6 - او فرزند سید نقبا و بزرگان دین بود.
7 - او با كف و پنجه ی سید المرسلین غذا خورد.
8 - در آغوش و دامن انسانهای با تقوا پرورش یافت.
9 - از پستان ایمان شیر خورد؛ از پستان فاطمه شیر نوشید و یا همچون طفلی كه از پستان مادر شیر می خورد، امام حسین از پستان ایمان شیر خورد.
10 - با اسلام از شیر گرفته شد و از آغاز كودكی با اسلام نشو و نما كرد.
11 - حیات و ممات او طیب و پاكیزه بود. اندك لكه ای روی شخصیت والای او، نه در حیات و زندگی نشست نه در مرگ و شهادت او.
12 - مؤمنان در فراق او دلخوشی و نشاط را از دست دادند و برای همیشه دلسوخته و افسرده خاطر شدند.
13 - دلهای اهل ایمان شك و تردیدی در حیات جاوید و سراسر سعادت او ندارد.
14 - او به راه حضرت یحیی، پیامبر شهید رفت و برنامه ی او را ادامه داد. در مقابل ستمگری و انحراف و الحاد سلطان زمان، بپاخاست و جان خود را فدا كرد و به درجه ی شهادت نایل آمد.
[1] طبري، محمد؛ بشارة المصطفي لشيعة المرتضي، ص 75 و 74.